زندگينامه و سخنان كارل راجرز
زندگينامه و سخنان كارل راجرز
روانشناس آمريكايي ( 1902-1987 )
"كارل رانسوم راجرز"، پدر جنبش استعدادهاي نهفتهي بشر و يكي از سه روان - درمانگر نيكنام و برجستهي زمان، در هشتم ژانويهي سال 1902 در "اوك پارك" از توابع "شيكاگو" به دنيا آمد.
پدر و مادر او گرايشهاي مذهبي داشتند، ولي مادرش در باورهاي خود استوارتر بود. هنگامي كه راجرز دوازده ساله بود، پدر و مادرش مزرعهاي در سي مايلي "شيكاگو" خريداري كردند كه در طول سالهاي دبيرستان، سرپرستي مزرعه با او بود. وي در سال 1919 به دانشگاه "ويسكانسين" راه يافت و در آنجا در كارهاي بسياري شركت جست. براي نمونه به عنوان نماينده در "كنفرانس جهاني فدراسيون دانشجويان مسيحي" به چين سفر كرد. بيماري زخم روده، او را براي مدتي از دانشگاه باز داشت. راجرز در سال 1924، در حالي كه تنها يك درس روانشناسي را گذرانده بود، توانست درجهي ليسانس تاريخ خود را دريافت دارد و در همين سال نيز ازدواج كرد كه ثمرهي آن، دو فرزند به نامهاي "ناتالي" و "ديويد" بود. دخترش گهگاهي او را در انجام طرحهاي پژوهشي ياري مي كرد و پسرش به پيشهي پزشكي روي آورد.
هنگامي كه پژوهشهاي دانشگاهي راجرز در سازمان مدارس الهيات نيويورك آغاز شد، با اينكه پژوهشهاي خود را در اين سازمان، بسيار شوقانگيز يافت، باز به اين نتيجه رسيد كه نميخواهد به اصول عقيدتي مذهب ويژهاي وابسته باشد.
سرانجام، راجرز براي كسب دانش در رشتهي روانشناسي باليني به كالج "تربيت معلم" دانشگاه "كلمبيا" رفت و در سال 1931، درجهي دكتراي خود را از اين دانشگاه دريافت كرد. راجرز كارش را در سال 1928 و پيش از دريافت دكتراي خود در "راچستر" نيويورك با كودكان بزهكار و نيازمند و تنگدست آغاز كرد. اين كودكان را دادگاهها و نمايندگيها به بخش پژوهشهاي "انجمن پيشگيري از تجاوز نسبت به كودكان" ميشناساندند. راجرز براي مدت كوتاهي، مدير مركز مشاوره بود. او در سال 1940 در سِمَت استادي به دانشگاه ايالتي "اوهايو" رفت و از 1945 تا 1957، به همكاري با مركز مشاورهي دانشگاه "شيكاگو" پرداخت. پس از آن، به دانشگاه "ويسكانسين" رفت و در سال 1964 به عنوان عضو هميشگي، به سازمان علوم رفتاري "وسترن" پيوست. وي از 1968 تا زمان مرگش، عضو ثابت "مرکز پژوهشهاي انساني" در "لاجولاي" كاليفرنيا بود.
ادامه مطلب